Şiretoko Milli Parkı

Şiretoko Milli Parkı (yap. 知床国立公園 Shiretoko Kokuritsu Kōen) — Yaponiyanın Hokkaydo adasının şimal-şərq ucundakı Şiretoko yarımadasının böyük hissəsini əhatə edir. "Shiretoko" sözü Aynu dilində "yerin çıxdığı yer" mənasını verir, "sir etok" sözündən götürülmüşdür.

Talampaya Milli Parkı
Şiretoko Milli Parkı [* 1]
Ölkə Yaponiya Yaponiya
Daxil edilməsi 1964  (qeyri-məlum sessiya)
Talampaya Milli Parkı xəritədə
Talampaya Milli Parkı
Talampaya Milli Parkı
  1. ↑ İngilis dilindəki rəsmi siyahı

Yaponiyanın ən ucqar bölgələrindən biri olan yarımadanın çox hissəsi yalnız piyada və ya qayıqla mümkündür. Şiretoko Yaponiyanın ən böyük qəhvəyi ayı əhalisinin evi kimi tanınır və Yaponiya Rusiya ölkələri arasında mübahisə mövzusu Kunaşiri adasının mənzərələri olmuşdur. Parkda Kamuişakka şəlaləsi adlı isti bulaq şəlaləsi var(カムイワッカの滝 Kamuiwakka-no-taki). Kamui wakka Aynu dilində "tanrıların suyu" deməkdir.

Parkın meşələri mülayim və subalp qarışıq meşələrdir; əsas ağac növlərinə Saxalin növü (Abies sachalinensis), Erman ağcaqayın (Erman tozağacı) və Monqol palıdları (Monqol palıdı) daxildir. Meşə hüdudlarından kənarda keçilməz Sibir cırtdan şamı (Alçaqboylu sidr şamı) kolları var. 2005-ci ildə YUNESKO, Rusiyanın Kuril adaları ilə birlikdə transsərhəd "Dünya İrsi Sülh Parkı" olaraq inkişaf etdirilməsini tövsiyə edərək ərazini Dünya İrsi təyin etdi. Şiretokonun təbii miras kimi siyahıya alınması yerli Aynular tərəfindən park ərazisindəki Aynu qəsəbəsinin uzun tarixinə zidd olaraq görüldü.

Şiretoko mərkəzi təbiət parkı Şaridədir. Ziyarət mərkəzi olaraq fəaliyyət göstərir və park, restoran və hədiyyə mağazası haqqında bir film daxildir.[1]

Şiretoko Milli Parkı 1 iyun 1964-cü ildə qurulmuş və 2005-ci ildə UNESCO-nun Ümumdünya İrsi siyahısına daxil edilmişdir.

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ M. Hudson, M. Aoyama, “Occupational apartheid and national parks: the Shiretoko world heritage site,” in F. Kronenberg, N. Pollard, D. Sakellariou, eds. Occupational Therapies Without Borders: Towards an Ecology of Occupation Based Practices (Edinburgh: Elsevier), pp. 247-255

Xarici keçidlər[redaktə | mənbəni redaktə et]