Vaxt bölgüsü multipleksasiyası

Teleqrafik multipleksor

Vaxt bölgüsü multipleksasiyası (ing. Time-division multiplexing; TDM) — ötürmə xəttinin uclarında yerləşən sinxronlaşdırılmış açarlar vasitəsi ilə ümumi siqnal yolu üzərində müstəqil siqnalların ötürülməsi və qəbul üsulu. Buna görə hər bir siqnal vaxtın yalnız bir hissəsində alternativ modeldə görünür. O ötürmə mühitinin bit sürəti ötürüləcək siqnalın sürətindən artıq olduqda istifadə edilə bilər. Siqnalların multipleksasiyasının bu forması XIX əsrin sonlarında teleqraf sistemləri üçün hazırlanmışdır, lakin XX əsrin ikinci yarısında rəqəmsal telefoniyada ən çox yayılmış üsul oldu.

Tarixi[redaktə | mənbəni redaktə et]

Vaxt bölgüsü multipleksasiyası ilk dəfə teleqrafda eyni ötürmə kanalı üzərindən eyni vaxtda birdən çox ötürməni yönləndirmək üçün hazırlanmışdır. 1870-ci illərdə Jan Moris Emil Bodo çoxsaylı Hyuzun teleqraf maşınlarının vaxt multipleksləmə sistemini inkişaf etdirdi.

1944-cü ildə Britaniya Ordusu 50 mil məsafədə mikrodalğalı rele üzərindən 10 telefon danışığını multipleks etmək üçün "10 nömrəli Simsiz Set"dən istifadə etdi. Bu, komandirlərə La-Manş boyunca İngiltərədəki heyətlə əlaqə saxlamağa imkan verdi.[1]

1953-cü ildə RCA Communications tərəfindən RCA-nın Nyu-Yorkdakı obyekti, onların Puerto Penaskodakı ötürücü stansiyası və Riverheddəki qəbuledici stansiya arasında audio məlumat göndərmək üçün kommersiya əməliyyatına 24 kanallı TDM əlavə edildi. Kommunikasiya Lonq-Aylend boyunca mikrodalğalı sistem vasitəsilə idi. Eksperimental TDM sistemi 1950-1953-cü illər arasında RCA Laboratories tərəfindən hazırlanmışdır.[2]

1962-ci ildə Bell Labsın mühəndisləri Bell mərkəzi ofisinin analoq sviçləri arasında dörd telli mis magistral üzərində 24 rəqəmsal səsli zəngi birləşdirən ilk D1 kanal toplusu inkişaf etdirdilər. Kanal toplusu 1,544 Mbit/s rəqəmsal siqnalı hər biri 24 bitişik baytdan ibarət 8000 ayrı kadra böldü. Hər bayt 64 kbit/s sabit bit sürəti siqnalına kodlanmış tək telefon zəngini təmsil edirdi. Kanal toplusu, aid olduğu zəngi müəyyən etmək üçün çərçivədə bir baytın sabit mövqeyindən (müvəqqəti uyğunlaşma) istifadə edirdi.[3]

Həmçinin bax[redaktə | mənbəni redaktə et]

İstinadlar[redaktə | mənbəni redaktə et]

  1. ↑ "Wireless Set No. 10". 2023-05-13 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-09-08.
  2. ↑ US patent "Time Division Multiplex System for Signals of Different Bandwidth" 2919308
  3. ↑ María Isabel Gandía Carriedo. "ATM: Origins and State of the Art". Universidad Politécnica de Madrid. 31 August 1998. 23 June 2006 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2009-09-23.