1. Qaba, kobud; sevgisiz.
2. Fərsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Dialektlərdə satqın, çirkin mənasında da işlənir. Bu sözə “Kitabi-Dədə Qorqud”da xoyrad şəklində rast gəlinir.
Mislin yoxdur, qızıl güldən təzəsən,
Yer hay, məlum, təzəsən, broy!
Sənə xoryat əli dəydi, sol sonam!
Bol, broy, broy!
(M.Elyas. “Nəğmələr kitabı”)