f. 1. Öz ağırlığı ilə yerə enmək, müvazinətini, yaxud istinad nöqtəsini itirərək aşağıya devrilmək, yerə dəymək
Tam oxu »глаг. падать, упасть: 1. лететь сверху вниз, свалиться откуда-л., с чего-л. куда-л. Yerə yıxılmaq упасть на землю, ağacdan yıxılmaq упасть с дерева 2
Tam oxu »1. падать, пасть, упасть, валиться, сшибаться, обрушиться, обрушиваться; 2. свалиться;
Tam oxu »f. 1. to fall*; to drop; arxasıüstə ~ to fall* on one’s back; yerə ~ to fall* to the ground; pilləkandan ~ to fall* downstairs; ağacdan ~ to fall* fro
Tam oxu »1. YIXILMAQ Adilə müvazinətini saxlaya bilməyib divanın üstünə yıxıldı (Ə.Qasımov); DƏYMƏK Bir gün səhər-səhər Gülnaz; Yol gedərkən saymaz-saymaz; Sür
Tam oxu »f. 1) tomber vi (ê) ; arxasıüstə ~ tomber vi (ê) sur le dos ; 2) être renversé, -e (hakimiyyət haqq.)
Tam oxu »