is. 1. Vurulduqda xüsusi səs çıxarmaq üçün içərisində metal dili olan, ağzıgen, kəsik konusşəkilli mis və ya mis ərintisindən qayrılmış alət
Полностью »I сущ. 1. колокол. Kilsə zəngi церковный колокол 2. колокольчик 3. звонок: 1) прибор, устройство для подачи сигналов
Полностью »i. 1. bell; qapı ~i door bell; elektrik ~i electric bell; əl ~i handbell; telefon ~i ringer; kilsə ~i bell, church bell; ~ asmaq (qapıya, heyvanın boy
Полностью »сущ. 1. зенг; kilsə zəngi килисадин зенг; qapının zəngi ракӀарин зенг; saatın zəngi сятдин зенг; zəng vurmaq а) зенг ягъун, зенгинив ваниз тун, зенгин
Полностью »1. ZƏNG (müxtəlif mənalarda) Arası kəsilmədən çalıran zəngdən Cövdət diksinib gözlərini açdı (H.Abbaszadə); ÇINQIRIQ (köhn
Полностью »is. 1) sonnette f ; sonnaille f ; qapı ~i sonnerie de porte ; elektrik ~i sonnerie f électrique ; telefon ~i coup m de téléphone, sonnerie f du téléph
Полностью »ZƏNG1 f. pas, paxır; cəng. ZƏNG2 f. 1) səs siqnalı vermək üçün alət; 2) həmin alət vasitəsi ilə çıxarılan səs siqnalı
Полностью »Mənbələrdə can (canq) kimi göstərilib. Görünür, canqıltı sözü ilə bağlıdır. Zanqıltı da bununla əlaqədardır
Полностью »