глаг. простореч.
1. стонать (издавать стон – протяжный заунывный звук или крик). Ucadan zarıldamaq громко стонать, yaralı yavaşca zarıldayırdı раненый тихонько стонал
2. громко плакать, реветь
f. 1. Şiddətli həyəcan, ağrı, əziyyət, əzab və s. təsirindən zarıltı səsi çıxarmaq; inildəmək. [Sofiya:] Allah xatirinə məndən əl çəkin, günahımı artı
Tam oxu »f. 1. (inildəmək) to moan, to groan; to whimper; 2. (ağlamaq) to sob, to weep* / to cry bitterly
Tam oxu »гл. 1. суза авун, угь авун, цӀурун (мес. тӀал авай касди); 2. зарул-зарул шехьун, ккуз-ккуз шехьун; цӀугъун (мес
Tam oxu »f. 1) gémir vi, pousser des gémissements, geindre vi (inildəmək) ; 2) sangloter vi, dan. chialer vi (ağlamaq)
Tam oxu »