сущ. чалма (1. кьилик кутӀундай парчадин зул; сирих; çalma çalmaq (vurmaq) чалма ягъун, кьилел чалма арушун (алчукун); 2
Tam oxu »is. 1. Başa sarınan sarıq. Hind kişilərinin başında çalma vardı. ◊ Çalma çalmaq (vurmaq) – başına çalma sarımaq
Tam oxu »1 сущ. от глаг. çalmaq 1 2 сущ. 1. чалма (длинный кусок материи, обёрнутый несколько раз вокруг головы и служащий у мусульман мужским головным убором)
Tam oxu »I (Füzuli, Kəlbəcər) suqabı. – Çalmeynan su içirix’; – Çalmeynan tayqulp bir şeydi (Kəlbəcər) II (Ağdam, Xocalı) dəryaz
Tam oxu »Bu xörək adı bildirən şivə sözünün əsasında “çalmaq” feili dayanır. “Xəşil” mənasında Qazax dialektində işlənir: - Çalma çalın, yeəx
Tam oxu »