сущ.
1. см. çınqır
2. разг. звонок (прибор, устройство для подачи звуковых сигналов), колокольчик. Qapının çınqırığı дверной колокольчик, дверной звонок, çınqırığın düyməsi кнопка звонка
is. Zəng. Birdən-birə qapının çınqırığı vuruldu. A.Şaiq. Anaxanım Novruz qızı küçələri sürətlə keçib, evinə yetişdi, yuxarı qalxıb, əlini hirslə çınqı
Tam oxu »