Üst kəlməsindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
is. Bir şeyin üstünü örtməyə, üstünə çəkməyə məxsus şey. Dəri üstlüyü
сущ. 1. чехол; накидка 2. пыльник, плащ
üstlük
üzlük
yuxarlıq
сущ. са затӀунин винел пад кӀевдай затӀ, винел чӀугвадай (акьалждай) затӀ, хам ва мс.