сущ. 1. лапӀаш; 2. капаш, гъилин къен, гъаб; şapalaq vurmaq а) лапӀаш вегьин (кил. 1. манада); б) капаш ягъун, капаш (гъаб) яна къачун, капашдалди (гъ
Полностью »Şappıltı kəlməsi göstərir ki, bu, təqlidi sözdən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »i. box on the ear; slap in the face; ~ yemək to receive a slap in the face; bir kəsə ~ vurmaq to slap smb
Полностью »сущ. 1. пощёчина (удар по щеке ладонью), шлепок, оплеуха. Yağlı bir şapalaq увесистая оплеуха, şapalaq vurmaq (ilişdirmək) дать пощёчину, влепить пощё
Полностью »is. 1. Əlin içi ilə vurulan zərbə, şillə. Üzünə bir şapalaq çəkdi. – Məşədi Salman axırıncı dəfə bu cavabı eşitdikdə Məmmədə bir şapalaq vurdu
Полностью »