ŞAQQILTI

is.
1. Sınan, partlayan, birbirinə dəyən şeylərdən, habelə ildırım çaxmasından, tez-tez atılan güllədən çıxan bərk qırıq səs.
Birdən dışarıda şaqqıltı gəldi, sonra otağın qapıları açıldı, içəri bir kişi itələyib saldılar. Çəmənzəminli.
…Göyün dağlara səda salan şaqqıltısı … bütün kişiləri də qorxuya salır. S.S.Axundov.
Pulemyotların şaqqıltısından qulaq tutulurdu. Ə.Vəliyev.

2. Bərkdən gülüş səsi, qəhqəhə səsi.
Elə ki ikimiz olardıq, bir demək, bir danışmaq, bir qaqqıltı, bir şaqqıltı. Mir Cəlal.

Синонимы

  • ŞAQQILTI gülüş
  • ŞAQQILTI şıqqıltı — çırtıltı — gurultu — xarıltı — gumbultu
  • ŞAQQILTI cırıltı
ŞAQQILDATMAQ
ŞAQQIMA

Значение слова в других словарях

демиу́рг диапазо́н инстру́кторский не модне́е польки́ровать потасова́ть расплесну́ть униформи́ст чабановать зашлифо́вываться неповоро́тливо по́люсный смуглова́тый арап addle erotesis grice plaster printing pull about Trojan war honours извилина изобилие первообраз