ŞAQQILTI

is.
1. Sınan, partlayan, birbirinə dəyən şeylərdən, habelə ildırım çaxmasından, tez-tez atılan güllədən çıxan bərk qırıq səs.
Birdən dışarıda şaqqıltı gəldi, sonra otağın qapıları açıldı, içəri bir kişi itələyib saldılar. Çəmənzəminli.
…Göyün dağlara səda salan şaqqıltısı … bütün kişiləri də qorxuya salır. S.S.Axundov.
Pulemyotların şaqqıltısından qulaq tutulurdu. Ə.Vəliyev.

2. Bərkdən gülüş səsi, qəhqəhə səsi.
Elə ki ikimiz olardıq, bir demək, bir danışmaq, bir qaqqıltı, bir şaqqıltı. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞAQQILTI gülüş
  • ŞAQQILTI şıqqıltı — çırtıltı — gurultu — xarıltı — gumbultu
  • ŞAQQILTI cırıltı
ŞAQQILDATMAQ
ŞAQQIMA

Digər lüğətlərdə

-атическ-(ий) автаркия деви́зный изви́листость мели́зм мери́льщик неблестя́щий неизя́щно нитра́ция перевола́кивание тру́дность дрянно́й кули́чик неми́лый подтасо́вывание попу́тка aegrotat crystal-gazing die down dilettanti ebullition publication pygostyle sea-lion вискозный