ƏLƏM1
ə. 1) ağrı, dərd, sıxıntı; 2) kədər, qəm, qüssə.
ƏLƏM2
ə. 1) əlamət, nişan, işarə; 2) bayraq.
Ə’LƏM
ə. ən elmli, ən bilikli; daha elmli, daha bilikli.
ƏLƏM1
ə. 1) ağrı, dərd, sıxıntı; 2) kədər, qəm, qüssə.
ƏLƏM2
ə. 1) əlamət, nişan, işarə; 2) bayraq.
Ə’LƏM
ə. ən elmli, ən bilikli; daha elmli, daha bilikli.
is. [ər.] Dərd, qəm, kədər, qüssə. Ələm, məşəqqət adamı tez qocaldır. – Canə yetdim aləmi-hicran ilə, ey zalim! Rəhm qıl, canım üçün var isə bir dərma
Полностью »1 сущ. скорбь, глубокая печаль, горесть 2 сущ. хоругвь (у магометан: знамя с изображением руки, носимое во время религиозных шествий)
Полностью »I (Salyan) kəşkül. – Ələm dəbrişdə olardı II (Göyçay) üst dodağın ortasındakı çökək yer
Полностью »ƏLƏM I is. [ ər. ] Kədər, qəm, qüssə, dərd. Ələmlər qəlbinə sirdaş kəsildi; Nə dilin açıldı, nə üzün güldü (B
Полностью »