ƏSBAB
[ər. “səbəb” söz. cəmi] сущ. куьгьн. 1. себебар, делилар; себеб, делил; 2. яракь; // алат, зереъат, зереъатар.
is. [ər. “səbəb” söz. cəmi] köhn. 1. Səbəblər, dəlillər; səbəb, dəlil. 2. Silah, yaraq. [Zalxa Tarverdiyə:] Əlbəttə, sənin də yaraq, əsbabın olacaq
Tam oxu »