əşsiz
прил. 1. тай (барабар) авачир, ухшар авачир; 2. яр-дуст (юлдаш) авачир, мукьвад авачир; тек.
dostsuz — həmdəmsiz — yoldaşsız
taysız — bənzərsiz
прил. 1. бесподобный, несравнимый 2. одинокий, не имеющий друга, товарища