əşsiz
прил. 1. тай (барабар) авачир, ухшар авачир; 2. яр-дуст (юлдаш) авачир, мукьвад авачир; тек.
dostsuz — həmdəmsiz — yoldaşsız
прил. 1. бесподобный, несравнимый 2. одинокий, не имеющий друга, товарища
sif. 1. Tayı, bərabəri, misli olmayan. 2. Dostu, yaxın adamı, həmdəmi olmayan; tək