АВАТУН

(-из, -на, ават) f. 1. müxt. mən.: düşmək; цавай пуд ич аватна göydən üç alma düşdü (nağılların sonu); 2. düşmək, yıxılmaq; ламралай аватайди рекьида, балкӀандилай аватайди – ваъ. Ata. sözü atdan düşən ölməmiş, eşşəkdən düşən ölmüş; 3. düşmək, azalmaq, enmək, əskilmək; къуьлуьн мас аватна buğdanın qiyməti düşdü; 4. uçulmaq, dağılmaq; batmaq; къавун чӀере аватна damın qırağı uçuldu; * виляй аватун bax вил¹; гьуьрметдай аватун bax гьуьрмет; рикӀ аватун bax рикӀ; сив аватун bax сив (сив элкъуьн).