араб, сущ.; - ди, -да дуьзвал, гьахълувал. Кьиникь са затӀ туш хьи акьван, - Адалат чаз хьана масан. Е. Э. 1877 - йисан бунтариз. Ярагъ Мегьамедан фикирдалди, имам никай хьайитӀани хьурай, анжах ада мусурманвал, азадвал ва адалат тухузвай женгиник цӀийи къуватар кутурай. А. А. Имам Ярагъ Мегьамед. Лезгияр кьве патал пай хьунин тахсиркарар лезгияр я: абур адалатдин суфрадив геж агатна. 3. Р. Веси. Тахьай чӀавуз адалатни гьахъ-дуван Тахсирар бул тада чна вахтунал. И. Ш. Кьудар. Вилик бармак эциг, фагьум хъсандиз, Куьз кьит жезва чилел гьахъвал, адалат? Ф. Н. Вахт атанва.