АКЪАТУН

(-из, -на, акъат) f. 1. müxt. mən.: çıxmaq; жив метӀез акъатзава qar dizə çıxır; гурмагъдай гум акъатзава bacadan tüstü çıxır; 2. udmaq, düşmək, bəxtinə çıxmaq (lotereyadan, istiqrazdan və s.); 3. çıxmaq, tamamlanmaq, bitmək, qurtarmaq, ötmək, sonu çatmaq; кьуьд акъатна qış çıxdı; 4. burxulmaq, sərpmək, yerindən oynamaq; 5. qalxmaq; qopmaq, birdən başlamaq; гар акъатна külək qalxdı; * арадай акъатун bax ара; вил акъатун bax вил¹; ван акъатун bax ван; жгъал акъатун kif atmaq, kiflənmək; къиямат акъатун bax къиямат; кьил акъатун bax кьил; рикӀ акъатун bax рикӀ; тӀвар акъатун bax тӀвар; чав акъатун bax чав¹; чан акъатун bax чан¹ [ччан].