прич. azan, çaşan, gəzən, dolaşan; sərgərdan; ◊ блуждающие огни (огоньки) bataqlıq alovu (gecələr bataqlıq yerlərdə görünən zəif alov); блуждающая почка tib. azan böyrək (normal yerini dəyişmiş və hərəkət edən böyrək); блуждающий нерв anat. azan əsəb.
-ая, -ее. 1) Постоянно меняющий направление своего движения или местоположение (о свете) 2) Переходящий с одного на другое, рассредоточенный (о взгляде) 3) Появляющийся и исчезающий. Б-ая улыбка, усме
Tam oxu »гьарна къекъвезвай; рехъ алатна къекъвезвай. ♦ блуждающий огонѐк, блуждающие огни ара-ара акваз хкахьдай экв (эквер; сурара ва я кьар авай вирера ктIи
Tam oxu »