ГАД

сущ.; -ту, -та; -тар, -тари, -тара 1) гатфарилай гуьгъуьниз, зулалай вилик жедай пуд вацран вахт. Лацувилиз лагьайтӀа мад, гатун чими рагъ я ханум. Е. Э. Ханум. Вири чизва заз уьмуьрдин жеривал: Йисар фида - гад акъатиз хкведа... М. Б. Сонет. Эгер кьуьд, гад, зул, гатфар гьамиша элкъвез хквезвайтӀа, абурухъ чпиз хас тир рангарни галаз къвезва. Ж. Лезги эдебиятдин гуьзгуь. Гату кӀватӀда, хъуьтӀуь неда. Мисал. Антоним: кьуьд. 2) гатуз жедай техил, магьсул. # ~ гатун, ~ хкатна ~тар агакьзава, ~тар хару ягъун. Вахт я жув хьун рикӀиз чими, Гад кӀватӀдай югъ тахьуй чӀими. Ш-Э. М. Зи дуьа. Синоним: бегьер.

ГАГЬДИ
ГАДА

Digər lüğətlərdə