ГАФАРГАН

цӀ. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чӀалан гафарин кӀватӀал. За Куьн патал чӀалар чирна, кӀватӀална Гафарганар и дуьньядин, кайвани. И. Гь. ЧӀалар. Кьазвай сада вич Аллагь яз ви къадим чӀалан Ви гафарган яд гафарин ийизва жалан. А. Къ. Халкьдин чин. Гьич са кеспи тушир ваз есир Гафаргандай гьатач къекъвена. Ш. Къ. Дагъдин дишегьли. 2) чӀалан гафариз са тайин терефдихъай илимдин алаваяр гудай ктаб. # орфографиядин ~, дуьз рахунрин ~, чӀалан ~.

ГАФ
ГАХКУН

Digər lüğətlərdə

масти́тый на ми́г увезти́ чекода́тель шерша́во яма́йское бурча́ние вечнозелёный лесоэксплуата́ция нено́шеный однообра́зность отма́ливанье попре́ть крокет панер пышный ь bubble fever correlate fodder beet irreproachable renunciate seedling tusser zone defence