ГЬАЙБАТ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) къамат.... Гъиле кьуна зурба бафа, заз адан гьайбат акуна. С. С. Инжиханаз. 2) чӀехивал. Тухуда, кьейди вун, тухуда. Вилик квай вацӀ, вацӀун гьайбат такваз, буьркьуь жемир. М. С. Буьркьуьди. 3) куьч. ягьдин алакьунар. Сулейманаз абурун ( тапан коммунистрин. - А. Г.) гьайбат вуч ятӀа иердиз чидай. А. А. Арифдар Сулейман. - Гъей, акъваз! Вун гьиниз? -Шалбузан вилик са яракьлу итим атана, виляй вил экъисна, гьайбат гваз акъвазна. Гь. Къ. Четин бахт. 4) ( чӀехи гьарфуналди Гь ) эркекдин хас тӀвар: Гьайбат.

ГЬАЙАМАН
ГЬАЙБАТЛУ

Digər lüğətlərdə

встряхну́ться гуртовщи́к изъясни́тельный неради́вый нося́чий отяготи́ть по-челове́чьему посеме́йный статисти́ческий шпионома́ния дурне́ть лично́й стенола́з уйти в себя́ ϑ autolysis Dairen flap about Great Falls multipartite overnumber splodgy tenson биогеография непобедимый