ДАЛДАМ

(-ди, -да, -ар) 1. təbil, nağara, davul; kos-nağara; далдамдин nağara -i \[-ı\]; 2. далдамар c. dan. a) üçlük, trio (nağaraçı və iki zurnaçıdan ibarət dəstə); b) məclis, toy mənasında; * далдам ягъун a) nağara çalmaq; b) məc. boş-boş danışmaq, çərənləmək, baş-qulaq aparmaq; далдамдин кӀар nağara ağacı.