ЕДИНИЧНЫЙ

прил. 1. tək-tək, tək-tək təsadüf edilən, az təsadüf edilən, tək bir, nadir; единичные случаи tək-tək (az) təsadüf edilən hallar; 2. tək, fərdi, ayrı-ayrı.

ЕДИНИЧНОСТЬ
ЕДИНОБОЖИЕ

Digər lüğətlərdə