ЗУЛУМКАР

фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра зулум ийидайди, ийизвайди. Зулумкарди кана элдин жигерар. Девир фена, гаф атана вахтунда... А. С. Инкъилаб - им азиятдик квай кьатари са чпин гъиле гьукумат кьун туш, им зулумкаррин гьукумат, абурун къуватар ва такьатар терг авунни я. А. А. Пад хьайи рагъ. Яб це ва гъавурда акьукь: пачагьдихъ акьул тахьайла, жемят адан чина акъвазда, пачагь зулумкар хьайила, жемят гъиле яракь кьуниз мажбур жеда, пачагь зайифди хьайила, уьлкве чкӀида. Куьн чкӀимир, лезгияр. 3. Р. Веси. Са зулумкардиз, са гьукумдардиз Ада инсафай хьайиди туш гагь. А. Къ. Къучи Салман. \[Зарлишан\]. Вун буба туш, зулумкар я. Вун рикӀ авачир затӀ я. Н. И. Гьакимрин папар. Синоним: зулумчи, истисмарчи.

ЗУЛУМВАЛ
ЗУЛУМКАР

Digər lüğətlərdə