ИНТЕРДИКТ

м tar. interdikt (1. orta əsrlərdə Roma papası tərəfindən tənbeh olaraq müəyyən bir şəhərdə və ya ölkədə dini ayinlərin qadağan edilməsi; 2. Roma hüququnda: hakimin məhkəmədə çəkişən tərəflərə müxtəlif məsələlərə dair bilavasitə verdiyi əmr).

ИНТЕРВЬЮИРОВАТЬСЯ
ИНТЕРЕС