КРАЙ
1. Qıraq, kənar; 2. Uc, baş; 3. Qurtaracaq, axir; 4. Məmləkət, ölkə; 5. El, yer
(-ди, -да, краяр) - край : крайдин - краевой; Ставрополдин край - Ставропольский край.
Tam oxu »урус, сущ.; -иди, -йда; -яр, -йри, -йра гьукуматдин са вилаят.... вири республикайра, крайра, областра диндиз акси кӀвалах тухузвай
Tam oxu »м (мн. края) 1. qıraq, kənar; край стола stolun kənarı; край крыши damın qırağı; 2. uc, baş; бревно с краю подгнило tir baş tərəfdən (tirin başı) çürü
Tam oxu »1. къерех. 2. край; уьлкве; вилаят. ♦ край света дуьньядин а кьил (яни лап яргъа чка); краем уха са уьтери; конца -краю нет ттум-кьил (ва я и кьил а
Tam oxu »края (-ю), предлож.; о крае, в краю, на краю; мн. - края, краёв; м. см. тж. краем, с краю, через край, краешек, краевой 1) Предельная линия, ограничивающая поверхность или протяжённость чего-л.; приле
Tam oxu »