сущ.; - еди, -еда; -ер, -ери, -ера 1) ламувал, яд квай гьал. Кьукадин ва торфдин къатуни ва винел вегьей накьвади чил чин кьуникай хуьда, накьвадик хъуьтӀуьз кӀватӀ хьайи кьеж тада, тум Хъсандиз экъечӀуниз куьмекда. ЛГ, 1998, 26. XӀ. 2) марф, жив. Йифиз кьеж къвайиди чир жезва. Р. 3) куьч. хийир. Алверчийри... гьиллебазрилай, няс арайрилайни ( гьа-гьабур тушни гьиллебазар туьретмишзавайбурни1 ) чпиз кьеж алудиз алакьда. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Антоним: кьур.
* кьеж квай прил. 1) яд квай. Кьеж квай чиле нацӀ экъечӀда. Р. 2) куьч. хийир къведай. Вири су дар, сифте нубатда округдин суд, кьеж квай чкаяр тир. ЛГ, 2002, 15. V. Вири къуллугъар кьеж квайбур жедач. Р. 3) зар. шевривал квай. - Са кьеж квай ихтилат ая, Мурсал муаллим, - гила ви нубат я, - лагьана тамадади руфунилай кап алтадизалтадиз. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.