КӀВЕНКӀ
хьун f. 1. sivri olmaq, sivri şəkil almaq, sivriləşmək, ucu nazikləşmək; 2. baş olmaq, başçı olmaq, birinci olmaq (bir işdə).
(-ве, -ве, -ер) 1. müxt. mən.: uc; рапунин кӀвенкӀ iynənin ucu; тупӀун кӀвенкӀ barmağın ucu; 2. dan. başçı, birinci; baş; 3
Tam oxu »сущ.; -ве, -ве; -вер, -вери, -вера 1) яргъивилихъ экӀя хьанвай, яргъивал авай затӀунин сифте кьил. # гапурдин ~, чукӀулдин ~, симинин ~, рапунин ~
Tam oxu »