урус, лит., сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) тесниф; зегьметдин, яратмишунин нетижа. Лезгийрин литературада поэзияди агъавал ийизвава ам гьелелиг поэзиядикай ибарат я. Им, чахъ прозадин ва драматургиядин произвгдениярерли авач, лагьай чӀал туш. Ава, амма абур сифте яз кӀвачел акьалтзава. А. А. Лезгийрин поэзия вилик тухунин бязи месэлайрикай. Сатира яшайишдин, инсанрин пис мурдар, эйбежер гьалар, сифетар дуьздал акъуддай ва абур тергун, пислемишун, абрун аксина женг чӀугун патал, абрукай ягьанат авунин, абурал хъуьруьнин формада туькӀуьрнавай произведенийриз лугьуда. З. Э. ЧӀехи шаир. Эхиримжи йисара Дагъустандин литературада са жерге цӀийи жегьил авторрин тӀварар малум хьанва. А тӀварарихъ галаз санал чи печатдиз цӀудралди цӀийи произведениярни акъатнава. А. С. Жегьил шаиррин яратмишунин бязи месэлайрикай. Синоним: эсер. 2) матем. са гьисаб масадав зарб авурла акъатзавайди.