прил. 1. müstəqil, sərbəst, asılı olmayan; 2. qətiyyətli, təşəbbüslü.
прил. 1. müstəqil, sərbəst, asılı olmayan; 2. qətiyyətli, təşəbbüslü.
1. аслу тушир, кьилди тир. 2. кьилди вичелай кар алакьдай, масадалай аслу тушиз кар алакьдай
Tam oxu »-ая, -ое; -лен, -льна, -льно. см. тж. самостоятельная, самостоятельно, самостоятельность 1) Обладающий независимостью (экономической, политической, материальной и т.п.); отдельный, обособленный. С-ая
Tam oxu »