м (мн. стулья) 1. stul, kürsü; 2. мн. нет tib. qarnın işləməsi, mədənin işləməsi (pozulması); у больного сегодня не было стула xəstənin qarnı bu gün işləməmişdir; 3. xüs. altlıq (mexanizmdə, qurğuda və s.-də); ◊ электрический стул elektrik stulu (kürsüsü) (ABŞ-da ölüm cəzası aləti); сидеть между двух стульев eyni zamanda hər iki tərəfi razı salmağa çalışmaq.
(-ди, -да, -ар) - стул : стулдал ацукьун - садиться на стул; стулдилай къарагъун - подниматься со стула
Tam oxu »урус,'сущ.; - ди, - да; - ар, - ри. - ра инсан агалтна ацукьдай далу галай, кьуд кек (кӀвач) кваз раснавай затӀ
Tam oxu »-а; мн. - стулья, -льев; м. см. тж. стулик, стульчик 1) Род мебели: предмет на четырёх ножках, без подлокотников, обычно со спинкой, предназначенный для сидения одного человека. Венские стулья. Складн
Tam oxu »