|| ХАРАПӀА2 сум;.; - ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) азият, зиллет авай чка. - ХарапӀадиз гьикӀ хъфида, я вах, - лугьузвай Зилфиди. Р. 2) в., чкӀанвай, аявал техйизмай чка (дарамат, идара, хуьр).
* харапӀ(а) хьуй! межд. терг хьуй, пуч хьуй. ХарапӀ хьуй вич чи кьилелди, Вай къе вуч турфан акъатна! Е. Э. ТӀурфан акъатна. ХарапӀа хьуй ихьтин заман... Е. Э. Дилбераз. ХарапӀа хьуй гьа и къуза. Е. Э. Акваз кӀан я. \[ФатӀимат\] – ХарапӀа хьуй вун, дуьнья... Бубадиз веледдин язух татайла, а паталлай чарадаз гьични къвеч. Гь. Гь. Адетдин къармахра. Духтур, дарман авачир ихьтин харапӀа жедани, -рахана пуд лагьайди. З. Э. КУТВ-диз фена.