ХАРЧИ
мн. обл. тIуьн-хъун; тIуьн-хъунин харжи; на своих харчах тIуьн-хъун жуванди (жуван патай) яз.
мн. (ед. харч м) məh. yemək, azuqə; на своих, харчах yeməyi öz hesabına, yeməyi özündən
Tam oxu »-ей; мн.; нар.-разг. Пища, еда. Хорошие, плохие харчи. Однообразные харчи. Домашние, хозяйские харчи. Дать, раздобыть харчи. Доедать последние харчи. Отъелся на казённых харчах!
Tam oxu »1. qarışıq, qarışıqlı, qarışığı olan, təmiz olmayan; təmizlənməmiş; харчи къуьл təmizlənməmiş buğda; харчи гъуьр qarışıq un; харчи авун a) qarışıq hal
Tam oxu »хьун 1. bir-birinə qarışmış hala düşmək, yekcins olmamaq (buğda, arpa və s.); 2. məc. bayağılaşmaq, bayağı olmaq
Tam oxu »неочищенный, нечистый; смешанный : харчи къуьл - нечистая, полностью не очищенная пшеница; харчи гъуьруькай чрай фу - хлеб, испечённый из смешанной му
Tam oxu »прил. михьи тушир, тамамдиз михьи тавунвай, маса затӀар акахьнавай. Ужуз харчи кьуьл къачудалди, багьаз михьи къуьл къачун хийирлу я
Tam oxu »