\[ччуькьуьн\] гл.; -веда, -вена; -уькь, -вен, -уьрай, -вемир; чуькьуьн тавун, чуькьуьн тахвун, чуькьуьн хъийимир 1) ни-куь вуж-вуч кьве патахъай ва я вири патарихъай са гьихьтин ятӀани къуват илис хьун. ЦӀийи туфлийри кӀвач чуькьведа. Р. 2) куьч., ни низ, нин квез хъел кваз ягъун. - Ма, пул на вахчу, заз гежзава, - лагьана, гъилиз куьс гана, кавхадин кукӀваз са пем чуькьвена, вич хъфена. Ф. Пул на вахчу, заз гежзава. Зун серсер хьанва. кьилиз якӀв чуькьвейди хьиз ава. М. Б. "Жигули". Синонимар: ягъун, вегьин. 3) в., ни нин-куьн къене патаз ракъурун. Зи паб дустагъдиз чуькьвена. А. А. Ирид цаварик Самурдин ван. Синоним: тун. * къуьнер чуькьуьн.