ШАБАШ

ША́БАШ

м şabaş (1. yəhudilərdə: şənbə istirahəti; 2. orta əsr xurafatında: ifritələrin gecə məclisi, eyş-işrət; 3. dan. köhn. işin axırı).

ШАБА́Ш

в знач. сказ. dan. bəsdir! yeter! bitdi! qurtardı!

ШАБАЛА
ШАБАШИТЬ

Digər lüğətlərdə