ÇAPMAQ

ÇAPMAQ I f. Səyirtmək, bərk sürmək. Tapdıqgil də onun arxasınca dördnala çapdılar (İ.Şıxlı).

ÇAPMAQ II f. Kəsmək. Mən bədbəxt öz ayağıma balta çapdım (H.Nəzərli).

ÇAPMAQ III f. Talan etmək, qarət etmək. Koxanı gör, kəndi çap (Ata. sözü).

ÇAP
ÇARPAZ

Digər lüğətlərdə

бакалавриа́т вы́спренности изыма́ться кожьё некрити́чески объектива́ция сшали́ть уста́ть подку́сывание совокупи́ть суетли́во Константин обстоятельство пьяный -craft anchusin barky bulbul gastrologer overmanning rein back summum bonum swine fever арийка прилететь