ÖLMÜŞ
прич. 1. кьенвай, кьейи, ччан аламачир; // гиликь(нав)ай (гьайванрин гьакъинда); // сущ. кьенвайди; ölmüşlər və dirilər кьенвайбур ва дирибур; 2. ччан кьейиди (хушвилелди меземмет авун манада; бицӀи аялрин ва я гьайванрин гьакъинда).
f.sif. 1. Həyatı tərk etmiş, vəfat etmiş, keçinmiş. Bu səslər kimin isə, ölmüş bir adamın minacatını çəkirdi
Tam oxu »I прил. 1. умерший, скончавшийся (о человеке) 2. мёртвый, дохлый, павший (о животных) II сущ. умерший, умершая; покойник, покойница; покойный, покойна
Tam oxu »s. dead; faded, defunct; ~ adam a dead man*; ~ xala defunct aunt; ~ bitki a dead plant; ~ məhəbbət dead love; ~ iş a dead matter; ~ fikir / ideya a de
Tam oxu »sif. 1) mort, -e, défunt, -e, décédé, -e ; 2) crevé, -e (heyvanlar haqq.) ; 3) chéti//f, -ve, malingre (danış
Tam oxu »