ÖRKƏN

İki mənada işlədilib: “bostanda tağ” (mənbələrdə bunun əvəzinə, bağırsaq da işlədilib) və “çatı növü”. “Bağlamaq, hörmək (örmək), hörükləmək” mənasını verən ör feili zəminində yaranıb. Tağ qarpızı (yemişi...) köklə bağlayır (göbək bağı uşağı bətnlə bağlayan kimi), örkən isə heyvanı və s. mıxa bağlayır. Çatı da məhz çatmaq (ilişdirmək) anlamı ilə əlaqədardır. Deməli, atı çəməklikdə hörük­lə­mək onu “bağlamaq” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

ÖRDƏK
ÖRNƏK

Digər lüğətlərdə