сущ. кӀвачив (кӀурув) ягъун, кьуьл вегьин; кьуьл, кӀур; şıllaq atmaq а) кӀурув ягъун, кӀвачив (кьуьлуьв) ягъун, кьуьл вегьин (эцягъун, гелягъун); б) п
Полностью »ŞILLAQ, TƏPİK Uşaq atasına bir təpik, anasına bir şıllaq atıb qapıları bir-birinə çırparaq evdən çıxırdı (Çəmənzəminli); SONCUQ Bu halda, tərs kimi, ö
Полностью »сущ. брык (о неожиданном, быстром ударе брыкающегося животного); брыкание, лягание; şıllaq atmaq: 1. брыкать (вскидывать ногами), брыкнуть, лягать; 2
Полностью »is. Ayaqla vurma, təpik atma; təpik. Kəndliyə gəldi, vurdu bir şıllaq; Arıları dağıtdı ol sarsaq. S.Ə
Полностью »