əbcəd
əbcəd
[ər.] сущ. кугьн. 1. къадим араб хафалагдин сифтегьан кьуд хаф; 2. хафалаг манада; // пер. сифтегьан чирвилер, савад; // əbcəd hesabı са затӀунал кхье
Tam oxu »ə. 1) ərəb əlifbasının ilk dörd hərfi; 2) əlifba; 3) müəyyən tarixi və ya rəqəmi ərəb hərfləri vasitəsilə ifadə etmək üsulu; 4) m
Tam oxu »сущ. устар. 1. условное название восьми арабских слов, отражающее древний порядок букв арабского алфавита 2
Tam oxu »is. [ər.] köhn. 1. Qədim ərəb əlifbasında ilk dörd hərf. (hərfləri mexaniki olaraq əzbərləmək üçün işlədilirdi)
Tam oxu »