ƏRVAH
[ər. “ruh” söz. cəmi] сущ. руьгь, ругь.
is. [ər. “ruh” söz. cəmi] Ruh. Məcnun ilə Leyliyi qılıb yad; Ərvahlarını eylədin şad. Füzuli. Biçarə münəccimbaşının ərvahı uçub, başladı yarpaq kimi
Tam oxu »Ərəbcədir, ruh sözünün cəm formasıdır (ruhlar). Kabus (ölünün ruhunun müəyyən cildə girərək gəzməsi) mənasında işlədilir
Tam oxu »