туьрк, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра. 1) винел патан гуьзел, хуш акунар. Ярдиз ава гзаф абур, Къвед хьиз къекъвез такабур. Е. Э. Зи азиз. ТӀебиатди гана ваз хупӀ абурар... Ш. Къ. Ай гьайиф. 2) гуьзелвал, кутугайвал. Дугъриданни, лайихлу паб кӀвалин абур я, Тербияди неинки инсандиз, гьатта къванеризни кваз таъсир гуда. Ф. Лайихлу паб. КӀвалин абур аял я, хуьруьн абур - регъв Ф. Гьалекьер дамах я дагъдин такабур, Билбилрини гъида багъларал абур. И. Ш. Кьудар. Ви абурдин зур хъуьрезва вилера. С. Элина. 3) куьч. намус. Фагьумна за са бязибур: Кепекдихъ маса гуз абур, Вичи вич кьаз лап такабур, КӀанзава уьзданвал ийиз. С. С. "Зун партини" лугьуз. Миллион суз хьуй яшамиш, Дуьньядин абур гьукумат. X. Т. Советрин гьукуматдиз. Абур, намус, гьая, виждан рикӀел гъваш. Е. Э. РикӀел гьваш. Синоним: виждан, гьая, намус, эдеб,
* абур маса гун гл., ни хийир патал намусдив, виждандив кьан тийидай кӀвалах(ар), амал(ар) авун.
* абур хуьн гл., ни гьикьван четинвилериз аватнатӀани, намус, виждан жувавай къакъуд тавун. Хуьзва къул, хуьр, абур, сабур рикӀел хкиз кьейибур... А. Къ. КьванцӀила.
* абур алай кар сущ.; намус, виждан артухарзавай кар, кӀвалах. Инсан кьейила, адан мукьва-кьилийриз башсагълугъвал гун суваб авай ва абур алай кар я. Р.
* абурдай аватун гл., вуж са гьихьтин ятӀани важиблу кар тавурвиляй ва я герек тушир чӀуру кӀвалах авурвиляй намус, виждан къакъатун. Гьагъа кардилай гуьгъуьниз ам абурдай аватна. Р.
* абурдай вегьин гл., ни вуж нагьакьан, гьаясуз кар авуна ва я масада са гьихьтин ятӀани кар кьуна виждан, намус къакъудун, тӀимиларун. Эй лезгияр! Гила кьванни Чи гъалатӀар дуьзар хъийин. "Стха" туьркверин хатурдай Вегьин тийин чун абурдай. Мегь. А. Вучиз