ЕТИМ

(-ди, -да, -ар) 1. yetim; етим аял yetim uşaq; 2. məc. fağır, yazıq, zavallı, miskin; kimsəsiz, baxımsız; етим кьуьлуьник экечӀайла хар къвада. Ata. sözü növbə yetimə çatanda qaşığın dəstəsi sınar; 3. yetim, yetimçə (söyüş).
ЕТИМ
ЕТИМ-ЕСИР

Digər lüğətlərdə