РАСКЛЕВАТЬ
1. михьиз кIуф яна чIурун; кIуф яна тIуьна куьтягьун (мес. вечре техилдиз).
2. пер. тIуьна куьтягьун, терг авун, кукIварун.
сов. 1. dimdikləmək, dimdiklə qopartmaq, sındırmaq, dəlmək; 2. məc. məhv etmək, tükünü didmək
Tam oxu »-клюю, -клюёшь, -клюёт; расклюй, расклюйте; расклёванный; -ван, -а, -о; св. см. тж. расклёвывать, расклёвываться что 1) Клювом разбить, пробить во многих местах. Синицы расклевали шишку. Ворона раскле
Tam oxu »