DAĞARCIQ

DAĞARCIQ I is. Qoyun dərisindən olan kiçik torba.

DAĞARCIQ II is. Yuva, mənbə. Mən başdan ayağa sirr dağarcığıyam (N.Vəzirov).

DAĞ
DAĞLI
OBASTAN VİKİ
Dağarcıq
Dağarcıq - keçmişdə ərzaq məhsulunu saxlamaq üçün istifadə olunan qab. Dağarcığı hazırlamaq üçün, bütöv soyulmuş və qurudulmuş qoyun dərsinin, qol yerlərini tikir, boğaz hissəsini isə ərzaq tökə bilmək üçün açıq saxlayırdılar. Qoşqu və minik heyvanlarına yüklənə bilirdi. Hələ e.ə. 3-cü minillikdən meydana çıxan dağarcıq, orta əsrlərdə də Azərbaycanda maldar əhali arasında geniş yayılmış əşya olmuşdur.

Digər lüğətlərdə

беспо́мощность итерати́в полука́менный превозмога́ть скот счита́ть усе́чь бетоноукла́дчик коро́ткий ум нащи́пываться по́дданство пожима́ние пятидеся́тка рекоменда́тельный бравый batchwise demount encave inexact kickboxing sumac вредитель накреняться неравномерность подивить