DAĞARCIQ

DAĞARCIQ I is. Qoyun dərisindən olan kiçik torba.

DAĞARCIQ II is. Yuva, mənbə. Mən başdan ayağa sirr dağarcığıyam (N.Vəzirov).

DAĞ
DAĞLI
OBASTAN VİKİ
Dağarcıq
Dağarcıq - keçmişdə ərzaq məhsulunu saxlamaq üçün istifadə olunan qab. Dağarcığı hazırlamaq üçün, bütöv soyulmuş və qurudulmuş qoyun dərsinin, qol yerlərini tikir, boğaz hissəsini isə ərzaq tökə bilmək üçün açıq saxlayırdılar. Qoşqu və minik heyvanlarına yüklənə bilirdi. Hələ e.ə. 3-cü minillikdən meydana çıxan dağarcıq, orta əsrlərdə də Azərbaycanda maldar əhali arasında geniş yayılmış əşya olmuşdur.

Digər lüğətlərdə

кун лежа́нка опера́бельный осуши́тель проруба́ться разобра́ться родна́я трагеди́йность бю́ст монта́ж ректифици́ровать старе́ние грозить норов Cayuga duck dietitian feckless four-footed harshness octastich speechway whiffet жабо населённый тесёмочный