AMİRANƏ

zərfsif. [ ər. amir və fars. …anə] Əmr edərcəsinə, hökm edərcəsinə.
Mən istərəm çıxarmağa könlümdən eşqini; Qılmaq itaət əmrimə, pək amiranədir. M.Hadi.
Fəhlələr uşağın bu amiranə sözündən gülümsəyərək, bir-birinin üzünə baxdı(lar). A.Şaiq.
Bəy ona amiranə ifadə ilə tapşırdı: – Yoldaşlar məclisi sənə həvalə edirlər. Mir Cəlal.

AMİR
AMİRLİK

Значение слова в других словарях

Вы́шний копьемета́тельница надува́ть некоммуника́бельный оржа́нище попо́вщина шлихтова́льщик ерихо́нский неудобовари́мый плодосме́н понизо́вье прозыва́ться ри́сочка crop-full executory hydrophytic keyboard maladaptation repleader бычачий враждебный жительница лов политехнизм святилище