AVAM
[ər.] 1. прил. авам, кӀел тавур, чирвилер авачир; avam adam авам кас; // рикӀ ахъа, дуьзена; 2. сущ. авам, авамди, буьндуьгуьр.
sif. [ər.] Oxumamış, savadsız. Avam adam. – Naçalnik Qurbanəli bəyə cavab verdi ki, Kərbəlayı Qasım qanmır, avamdı
Tam oxu »I сущ. невежда, неуч II прил. неграмотный, непросвещённый, необразованный, невежественный, темный. Avam adam неграмотный человек, avam camaat невежест
Tam oxu »1. невежда, простак, неуч, темный человек; 2. невежественный, простой; 3. неграмотный;
Tam oxu »I. i. simpleton, nitwit, ignoramus; simpleton, uneducated man*; ~ olmaq to be* ignorant / uneducated II
Tam oxu »AVAM (geridə qalmış, oxumamış, savadsız adam) [Məmməd ağa:] Avam da var, avam da. Amma bunlar kimi avam men görməmişəm (N
Tam oxu »is. 1) ignorant m,-e f ; ignare m, f ; illétrté m, -e f ; 2) naï||f -ve adj ; simple adj
Tam oxu »AVAM – MƏDƏNİ Görürəm ki, mədəni adamsınız (İ.Fərzəliyev); Naçalnik Qurbanəli bəyə cavab verdi ki, Kərbəlayı Qasım qanmır, avamdır (C
Tam oxu »